Ang Alamat ng Ibong Adarna

Noong unang panahon, sa kaharian ng Berbanya, naninirahan ang mabait at makatarungang hari na si  Haring Fernando at ang kanyang reyna, si Reyna Valeriana. Sila'y may tatlong anak na lalaki: sina Don Pedro, Don Diego, at Don Juan. Ang kanilang kaharian ay puno ng kasaganaan at kapayapaan.

Isang araw, nagkasakit si Haring Fernando. Hindi magamot ng mga manggagamot ang kanyang karamdaman at labis itong ikinabahala ng buong kaharian. Sa gitna ng kanilang pag-aalala, isang matandang ermitanyo ang dumating sa palasyo at nagsabi, 

"Tanging ang awit ng Ibong Adarna lamang ang makakapagpagaling sa inyong hari." 
 

Agad na nagpasya ang tatlong prinsipe na hanapin ang mahiwagang ibon. Si Don Pedro, ang panganay, ang unang naglakbay. Lumipas ang mga buwan ngunit hindi siya nakabalik. Sumunod naman si Don Diego, ngunit tulad ng kanyang kapatid, siya rin ay nabigo at hindi nakabalik.

Sa kabila ng panganib, nagpasya si Don Juan, ang bunsong prinsipe, na hanapin ang Ibong Adarna. Habang naglalakbay, nakilala niya ang isang matandang ermitanyo na nagbigay sa kanya ng payo at mahika. 

"Sa Bundok Tabor mo matatagpuan ang Ibong Adarna. Gamitin mo ang mahiwagang lubid na ito upang hindi ka makatulog sa awit ng ibon."

Matapos ang mahabang paglalakbay, narating ni Don Juan ang Bundok Tabor. Sa puno ng Piedras Platas, nakita niya ang Ibong Adarna na kumakanta ng kanyang mahiwagang awit. Ginamit ni Don Juan ang mahiwagang lubid at napanatili niyang gising ang sarili habang pinagmamasdan ang pitong kulay ng balahibo ng ibon na nagbabago sa bawat pag-awit nito.

Matapos kumanta, ang ibon ay natulog. Agad na hinuli ni Don Juan ang Ibong Adarna at dinala pabalik sa kaharian ng Berbanya. Sa kanilang pagdating, agad kumanta ang ibon sa harap ni Haring Fernando at, sa isang himala, gumaling ang hari mula sa kanyang karamdaman.

Sa kabila ng tagumpay ni Don Juan, nagtanim ng inggit ang kanyang mga kapatid. Pinagtangkaan siyang saktan at iwanan sa gubat. Ngunit sa tulong ng mahiwagang ermitanyo, nakabalik si Don Juan sa palasyo at ipinakita ang tunay na kabutihan ng kanyang puso.

Sa huli, napatawad ni Haring Fernando ang kanyang dalawang nakatatandang anak at pinarangalan si Don Juan. Mula noon, naging simbolo ng katapangan, kabutihan, at pagmamahal sa pamilya si Don Juan, at ang alamat ng Ibong Adarna ay naipasa-pasa mula sa isang henerasyon hanggang sa susunod.